Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Id est enim, de quo quaerimus. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Nihilo magis. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra
iudicare.

Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura
profectae subito a sapientia relictae sint.

Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quonam modo? Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Istic sum, inquit.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Bork: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Ille incendat?: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Quid adiuvas?: Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Bork: Bork

Duo Reges: constructio interrete. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.